Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα που δεν υπήρχε σε κανέναν χάρτη, υπήρχε το Βασίλειο των Επτά Ουρανών. Ήταν μια χώρα όπου τα παλάτια αιωρούνταν ψηλά στον ουρανό και τα αστέρια κατέβαιναν το βράδυ να παίξουν με τα παιδιά.Στην καρδιά αυτής της χώρας υψωνόταν το Κρυστάλλινο Παλάτι. Ήταν φτιαγμένο από διαμάντια και αστραφτερά μέταλλα. Το παλάτι δεν είχε βασιλιά ή βασίλισσα. Αντί γι’ αυτό, το κυβερνούσαν… παιδιά!Τα παιδιά αυτά είχαν γεννηθεί με μαγικές ιδιότητες.
Η Ίριδα, που μπορούσε να ζωγραφίζει με τα σύννεφα. Ο Λίνος, που έπαιζε φλογέρα και έκανε τα λουλούδια να ανθίζουν. Η Ναόμι, που μπορούσε να πετάει και ο Μάριος, που άκουγε τις σκέψεις των ζώων.
Όμως, το παλάτι είχε έναν κανόνα: Κανένα παιδί δεν μπορούσε να μεγαλώσει. Όταν έκλεινε τα δώδεκά του χρόνια, έπρεπε να φύγει από το παλάτι και να ξεχάσει τα πάντα.Η Ίριδα, η πιο γενναία απ’ όλ τα παιδιά, άρχισε να αμφιβάλλει για αυτόν τον κανόνα
— «Γιατί πρέπει να φύγουμε; Γιατί να μην μπορούμε να ζήσουμε και να μεγαλώσουμε εδώ;»
Τότε εμφανίστηκε μια παλιά νεράιδα, η Μονελίζα, που τους είπε την αλήθεια:
— «Το παλάτι το κυβερνά μια κρυφή δύναμη. Η Μαγεία του Χρόνου. Αν κάποιος μεγαλώσει εδώ, η μαγεία παγώνει…»
Αλλά η Ίριδα δεν ήθελε να φύγει. Έπεισε και τα άλλα παιδιά να κατέβουν μαζί της στη Γη των Χαμένων Αναμνήσεων, ένα απαγορευμένο μέρος κάτω από τα σύννεφα, όπου ζούσαν όλα τα παιδιά που είχαν ξεχάσει ποια ήταν.Εκεί βρήκαν τον παλιό τους φίλο, τον Κάρολο, που είχε φύγει όταν ήταν δώδεκα. Είχε μεγαλώσει… αλλά θυμόταν ακόμα την Ίριδα.
Μαζί ξεκίνησαν μια αποστολή: Να φτιάξουν ένα Νέο Παλάτι, όχι για παιδιά ή μεγάλους, αλλά για όσους έχουν καρδιά παιδιού. Όμως για να το καταφέρουν αυτό έπρεπε να περάσουν από τρεις δοκιμασίες.
Τον Ποταμό των Σκιών, που σε έκανε να ξεχνάς το όνομά σου. Το Ρολόι χωρίς Δείκτες, που έλεγχε τον χρόνο και το Δέντρο με τα Φύλλα που μιλούσαν, που ήξερε όλες τις ιστορίες του κόσμου.
Η Ίριδα και οι φίλοι της κατάφεραν να περάσουν και τις τρεις δοκιμασίες και έφτιαξαν το Παλάτι της Καρδιάς όπου εκεί μπορούσε να ζήσει όποιος πίστευε στη μαγεία, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Από τότε λένε πως, αν κάποτε κοιτάξεις ψηλά και δεις ένα παλάτι φτιαγμένο από αστέρια, είναι το Παλάτι της Καρδιάς. Και εκεί, τα παιδιά ακόμα παίζουν με τον χρόνο, γιατί δεν φοβούνται πια να μεγαλώσουν.
📜 Παραμύθι & εικόνα: © fairytalesworld.com
Για προσωπική χρήση μόνο – Απαγορεύεται η εμπορική αναδημοσίευση χωρίς άδεια.
Δες τους Όρους Χρήσης