🌳 Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα καταπράσινο δάσος, ζούσε μια έξυπνη αλεπού που την έλεγαν Φιφή. Η Φιφή ήταν πονηρή, γρήγορη, μα… και λίγο περήφανη.
🌞 Ένα καλοκαιρινό πρωινό, η Φιφή περπατούσε με το κεφάλι ψηλά και την ουρά σηκωμένη, ψάχνοντας κάτι νόστιμο να φάει. Η μέρα ήταν ζεστή και η κοιλιά της γκρίνιαζε από την πείνα.
👃 Ξαφνικά, σταμάτησε απότομα. Κάτι της μύρισε γλυκά, φρέσκα και ζουμερά.
— Τι άρωμα είναι αυτό; είπε και σήκωσε τη μουσούδα της.
🍇 Κοίταξε ψηλά και είδε μια κληματαριά γεμάτη σταφύλια. Ήταν στρογγυλά, καταπράσινα και τόσο ώριμα, που λαμπύριζαν στον ήλιο σαν πετράδια.
— Αυτά θέλω! Αυτά τα σταφύλια είναι για αλεπούδες σαν εμένα!
🦊 Πήρε φόρα και πήδηξε. Μα τα σταφύλια ήταν πολύ ψηλά. Ξαναπήδηξε, αυτή τη φορά με περισσότερη δύναμη, αλλά… πάλι δεν τα έφτασε.
— Δεν πειράζει, θα σκαρφαλώσω σε εκείνη την πέτρα, σκέφτηκε.
🪨 Ανέβηκε πάνω στην πέτρα, έκανε ένα μεγάλο σάλτο… αλλά έπεσε κάτω με μια τούμπα!
😠 Άρχισε να ιδρώνει, να γκρινιάζει, να μουρμουρίζει. Πήδηξε ξανά και ξανά, ώσπου η ουρά της γέμισε φύλλα και σκόνη, και τα πόδια της πιάστηκαν από την κούραση.
🍂 Κάθισε κάτω από τη σκιά ενός δέντρου. Δεν μπορούσε άλλο.
— Σιγά τα σταφύλια! είπε δυνατά, για να την ακούσουν ακόμα και τα πουλιά.
— Εξάλλου… θα είναι σίγουρα ξινά!
🪶 Ένα μικρό σπουργίτι που την παρακολουθούσε από ώρα, κελάηδησε:
— Ίσως… μα εσύ ποτέ δεν θα το μάθεις!
🐾 Η Φιφή σηκώθηκε και έφυγε, αλλά κάτι την έκαιγε μέσα της. Όχι γιατί δεν έφαγε σταφύλια… αλλά γιατί δεν παραδέχτηκε ότι απλώς δεν τα έφτανε.
🌙 Εκείνο το βράδυ, καθώς ξάπλωνε στη φωλιά της, σκέφτηκε:
— Αν ήθελα στ’ αλήθεια να τα φτάσω, θα μπορούσα να ζητήσω βοήθεια, να φτιάξω σκάλα, να περιμένω να πέσουν… αλλά εγώ προτίμησα να πω ότι ήταν άσχημα.
💡 Και τότε κατάλαβε κάτι:
— Όταν δεν μπορούμε να αποκτήσουμε κάτι, δεν σημαίνει ότι είναι άσχημο. Σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε καλύτεροι, ή απλώς να το αποδεχτούμε.
🍃 Από τότε, η Φιφή έγινε πιο σοφή. Δεν κορόιδευε πια ό,τι δεν μπορούσε να έχει. Αν κάτι της άρεσε, προσπαθούσε ξανά. Κι αν δεν το έπιανε, το χαιρετούσε με σεβασμό.
— Και έτσι, η αλεπουδίσια περηφάνια της έγινε… αλεπουδίσια σοφία.
📜 Παραμύθι & εικόνα: © fairytalesworld.com
Για προσωπική χρήση μόνο – Απαγορεύεται η εμπορική αναδημοσίευση χωρίς άδεια.
Δες τους Όρους Χρήσης