Κάθε φορά που πέφτει ένα αστέρι, κάποιος κάνει μια ευχή. Κι όταν αυτές οι ευχές χάνονται, δεν εξαφανίζονται αλλά κρύβονται σε ένα μυστικό μέρος που λίγοι έχουν δει: την Αγορά των Χαμένων Ευχών.
Ένα βράδυ με αστερόσκονη στον αέρα και ροζ σύννεφα να φωτίζουν τον ορίζοντα, ο Τζίνι εμφανίστηκε δίπλα στον Αλαντίν, πιο ανήσυχος από ποτέ.
— «Έγινε κάτι… τρελό!» φώναξε. «Οι χαμένες ευχές ξύπνησαν και πουλιούνται στη Μαύρη Αγορά της Μαγείας!»
— «Μα δεν πρέπει κανείς να τις αγγίξει!» είπε ο Αλαντίν.
✨
Ο Αλαντίν και ο Τζίνι επιβιβάστηκαν σ’ ένα ιπτάμενο καραβάνι απο σύννεφα. Πέρασαν μέσα από τη Γαλάζια Έρημο των ξεχασμένων ονομάτων, μέχρι που έφτασαν στην Αγορά.
Η αγορά ήταν φτιαγμένη από παλιές ιστορίες: τέντες από δάκρυα δράκων, πάγκοι που ψιθύριζαν και φώτα που τρεμοπαιζαν.
Ένας πωλητής με δέκα χέρια φώναζε:— «Εδώ ευχές που δεν πραγματοποιήθηκαν! Μια ευχή για να γίνεις βασιλιάς! Μια για να πετάς! Μια για να ξαναδείς έναν χαμένο φίλο…»
Ο Αλαντίν ένιωσε τη γη να τρέμει. Οι ευχές είχαν ψυχή και υπέφεραν.
✨
Μέσα σε μια τέντα από καπνό, βρήκαν ένα μικρό κορίτσι, τη Μίνα. Κρατούσε μια μισοσβησμένη ευχή στο χέρι της. Ήταν η πρώτη ευχή που είχε κάνει ο Αλαντίν όταν ήταν παιδί:
— «Να μη νιώθω ποτέ μόνος.»
Ο Αλαντίν κοίταξε τη Μίνα και αμέσως κατάλαβε ότι η αγορά έπαιρνε δύναμη από τις ευχές των παιδιών για αυτό έπρεπε να τις ελευθερώσει.
✨
Μα για να το κάνει, έπρεπε να σπάσει τον Καθρέφτη της Επιθυμίας, έναν γιγάντιο καθρέφτη που έδειχνε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου… και σε έκανε να μη θες να φύγεις ποτέ.
Ο Τζίνι παγιδεύτηκε μέσα σε αυτόν τον καθρέφτη. Ο Αλαντίν είδε τον εαυτό του ως βασιλιά, με δόξα, θησαυρούς και θαυμασμό. Για λίγο δίστασε…Αλλά τότε θυμήθηκε την παλιά του ευχή, την Μίνα και όλους όσους περιμένουν οι ευχές τους να βγουν ξανά στο φως.Μάζεψε όλη του τη δύναμη και ψιθύρισε:
— «Διαλέγω την αλήθεια.»
✨
Ο καθρέφτης έσπασε, και μαζί του, η αγορά εξαφανίστηκε σαν σύννεφο σε ζεστή μέρα. Οι ευχές πέταξαν ψηλά σαν αστέρια που βρίσκουν το δρόμο τους πίσω στον ουρανό.
Ο Τζίνι γέλασε:— «Αυτό ήταν ίσως το πιο παράξενο ταξίδι μας!»
Ο Αλαντίν χαμογέλασε και κοίταξε τον ουρανό.Κάπου, μια καινούργια ευχή γεννιόταν.
✨ Τέλος ✨
📜 Παραμύθι & εικόνα: © fairytalesworld.com
Για προσωπική χρήση μόνο – Απαγορεύεται η εμπορική αναδημοσίευση χωρίς άδεια.
Δες τους Όρους Χρήσης