🦷✨Σε ένα μικρό δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια και βιβλία, ο μικρός Ανδρέας κοιτούσε με αγωνία τον καθρέφτη. Το πρώτο του δόντι κουνιόταν εδώ και μέρες, κι απόψε… έπεσε. Ένα τόσο δα μικρό, λευκό δοντάκι που είχε μοιραστεί μαζί του γέλια, φαγητά και τόσες αναμνήσεις.
Ο Ανδρέας το κράτησε στην παλάμη του και τα μάτια του γέμισαν με ανάμικτα συναισθήματα.
— «Μαμά… μπαμπά… το δόντι μου έπεσε!» φώναξε.
Οι γονείς του έτρεξαν και τον αγκάλιασαν.
— «Μεγαλώνεις, Ανδρέα μου,» είπε η μαμά με μάτια που έλαμπαν.
— «Κάθε δοντάκι που φεύγει είναι σημάδι πως γίνεσαι πιο δυνατός,» πρόσθεσε ο μπαμπάς.
Ο Ανδρέας χαμογέλασε, μα βαθιά μέσα του ένιωθε κάτι περίεργο. Ήταν χαρά, περηφάνια… αλλά και λίγο φόβος. «Άραγε θα έρθει η Νεράιδα των Δοντιών; Είναι αλήθεια όλα αυτά που λένε;» σκέφτηκε.
🌙 Το βράδυ, πριν κοιμηθεί, έβαλε το δοντάκι του κάτω από το μαξιλάρι. Έκλεισε τα μάτια σφιχτά και ψιθύρισε:
— «Νεράιδα, αν υπάρχεις στ’ αλήθεια, έλα να με βρεις.»
Και τότε… κάτι συνέβη. Ένα μικρό φως, σαν αστεράκι, γλίστρησε μέσα από το παράθυρο. Ήταν η Νεράιδα του Πρώτου Δοντιού, με φτερά που έμοιαζαν με πέταλα λουλουδιών και χαμόγελο πιο φωτεινό από το φεγγάρι.
— «Γεια σου, Ανδρέα,» ψιθύρισε με γλυκιά φωνή. «Σου φάνηκε δύσκολο να αποχωριστείς το δοντάκι σου, ε; Μα κάθε δόντι που χάνεται είναι σαν μικρό φυλλαράκι που πέφτει από το δέντρο για να φυτρώσει ένα καινούριο, πιο δυνατό.»
Ο Ανδρέας την κοίταξε με μάτια ορθάνοιχτα.
— «Κι εσύ τι θα κάνεις με το δόντι μου;» ρώτησε.
Η Νεράιδα χαμογέλασε.
— «Το κάθε δόντι που παίρνω, το δίνω στα ξωτικά. Με αυτά χτίζουν τα παλάτια τους από λευκό φως. Έτσι, το χαμόγελό σου θα γίνει κομμάτι ενός μαγικού κάστρου που θα φωτίζει τον κόσμο.»
💖 Το επόμενο πρωί, ο Ανδρέας ξύπνησε με ένα μικρό δωράκι κάτω από το μαξιλάρι του — ένα χρυσό αστέρι που έλαμπε απαλά. Το κράτησε στην αγκαλιά του και έτρεξε στους γονείς του.
— «Ήρθε! Η νεράιδα ήρθε στ’ αλήθεια!» φώναξε γεμάτος χαρά.
Οι γονείς του τον αγκάλιασαν σφιχτά. Στα μάτια τους υπήρχε συγκίνηση∙ γιατί ήξεραν πως το παιδί τους μεγάλωνε. Κι ας ήταν μόνο ένα δοντάκι, για εκείνους ήταν σημάδι πως ο Ανδρέας έκανε ένα ακόμα βήμα στον δρόμο του.
🌟 Κάθε φορά που ο Ανδρέας κοιτούσε το μικρό του αστέρι, θυμόταν τα λόγια της Νεράιδας:
«Κάθε μικρή αλλαγή δεν είναι απώλεια∙ είναι χώρος για να μεγαλώσεις και να γίνεις πιο δυνατός.»
Και από εκείνη τη μέρα, δεν φοβόταν πια τις αλλαγές. Γιατί ήξερε πως ακόμα και τα μικρά δοντάκια κρύβουν μέσα τους μια ιστορία μαγείας και αγάπης.
✨ Ηθικό δίδαγμα:
Κάθε αλλαγή στη ζωή, ακόμα κι αν μας φαίνεται παράξενη ή δύσκολη, κρύβει μια μαγεία. Μεγαλώνουμε, δυναμώνουμε και αφήνουμε πίσω κάτι μικρό, για να αποκτήσουμε κάτι πιο μεγάλο και φωτεινό.
📜 Παραμύθι & εικόνα: © fairytalesworld.com
Για προσωπική χρήση μόνο – Απαγορεύεται η εμπορική αναδημοσίευση χωρίς άδεια.
Δες τους Όρους Χρήσης