Πολύ πέρα από τις χώρες του ήλιου, εκεί όπου ο χρόνος κυλάει μέσα σε νιφάδες και τα όνειρα κοιμούνται κάτω από κρυστάλλινα πέπλα, ζούσε η Βασίλισσα του Χιονιού.
Δεν ήταν πάντοτε παγωμένη. Κάποτε ονομαζόταν Ελένα και είχε μια καρδιά πιο ζεστή κι από το καλοκαίρι. Μα μια προδοσία την πλήγωσε τόσο βαθιά, που όρκισε τον εαυτό της να μην ξανανιώσει ποτέ και το δάκρυ της έγινε το πρώτο παγάκι του βασιλείου της.
Από τότε, ταξίδευε με τον άνεμο του χειμώνα και πάγωνε τα μέρη όπου οι άνθρωποι αγαπούσαν πολύ.
✨
Ένα βράδυ, σε μια μικρή πόλη γεμάτη φανάρια και παιδικές φωνές, η Βασίλισσα είδε ένα αγόρι και ένα κορίτσι να μοιράζονται ένα χαρταετό. Ο μικρός λεγόταν Λίο και η κοπέλα Άνια.
Ήταν φίλοι αχώριστοι. Έπαιζαν, γελούσαν και έκρυβαν μαζί τις πιο όμορφες ευχές τους κάτω από τις πέτρες στον κήπο.Η Ελένα ένιωσε τη δική της παιδική ανάμνηση να επιστρέφει. Μα ο πάγος μέσα της την εμπόδιζε να τη νιώσει.
Θύμωσε.Και τότε φύσηξε…
✨
Ο Λίο χάθηκε μέσα στην καταιγίδα. Η Άνια έτρεξε να τον βρει, δεν σταμάτησε ποτέ αλλά δεν κατάφερε να τον βρει.
Διέσχισε παγωμένα δάση, κοιμήθηκε σε κάστρα από πάχνη, μίλησε με αλεπούδες που γνώριζαν τα μυστικά του Βορρά και κράτησε στην καρδιά της την εικόνα του Λίο να της χαμογελά.
Κάθε φορά που ένιωθε να λυγίζει, έλεγε:
— «Η αγάπη βρίσκει τον δρόμο, ακόμα κι αν όλα είναι παγωμένα.»
✨
Τελικά, η Άνια κατάφερε να βρει το παγωμένο παλάτι της Βασίλισσας του Χιονιού. Ο Λίο ήταν εκεί. Όμως δεν θυμόταν τίποτα γιατί ο πάγος είχε εισχωρήσει στην καρδιά του.
Ήταν όμορφος, ήρεμος… αλλά άδειος.Η Άνια έβαλε το χέρι της στην καρδιά του και χωρίς να φοβηθεί το κρύο, ψιθύρισε ένα παραμύθι. Το πρώτο παραμύθι που είχαν πει ποτέ μαζί. Το παραμύθι με τον χαρταετό, που πετούσε πάνω απ’ τα σύννεφα.Τοτε ενα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του Λίο.
✨
Η Βασίλισσα του Χιονιού τους κοιτούσε από ψηλά .Κάτι μέσα της άλλαξε και θυμήθηκε το όνομά της. Θυμήθηκε τον εαυτό της.Και τότε… έλιωσε.Όχι με θόρυβο, όχι με πόνο έλιωσε απλά και απαλά, σαν το χιόνι που λιώνει όταν το πιάνει ένα παιδί.
✨
Από τότε, κάθε φορά που πέφτει χιόνι και δεν νιώθει ψύχρα αλλά γαλήνη, λένε πως είναι η Ελένα που ταξιδεύει ελεύθερη, όχι πια για να παγώσει, αλλά για να φυλάει τα παιδιά που αγαπούν βαθιά.
Και αν δεις ποτέ δύο παιδιά να πετούν χαρταετό μέσα στο χιόνι, χαμογέλα.Γιατί κάπου εκεί, πετάει κι ένα δάκρυ… που έγινε άνοιξη.
✨ Τέλος
📜 Παραμύθι & εικόνα: © fairytalesworld.com
Για προσωπική χρήση μόνο – Απαγορεύεται η εμπορική αναδημοσίευση χωρίς άδεια.
Δες τους Όρους Χρήσης